�eytan�n H�lesi

�nsan ölüm halinde, öyle fazla susar ki, �çi, bu hararetten tutu�ur, yanar sanki.   Bunu, büyük bir f�rsat bilerek lain �eytan, �man�n� çalmaya çal���r onun o an.   Elinde buz gibi su, yakla��r hiyle ile. Kadehteki  o suyu çalkalar hem eliyle.   Onun kim oldu�unu bilemedi�i için, Der ki: (O so�uk sudan, bana da verir misin?)   �eytan, f�rsat bilerek der ki: (Veririm, fakat, De ki: Kendi kendine olmu�tur bu kainat.)   E�er ki o kimsenin, kuvvetliyse iman�, Der ki: (Bu kainat�n, Allah’t�r yaratan�.)   �eytan bakar olmad�, geçer öbür tarafa. Elindeki kadehi ba�lar çalkalamaya.   Ba�ka bir surettedir, mümin yine tan�maz. Ve der ki: (Verir misin o sudan bana biraz.)   Der ki: (Veririm ama, de ki: Kitap, Peygamber, Uydurma ve yaland�r, hiç yoktur böyle �eyler.)   Mazallah aldan�p da söylerse dedi�ini, Sonsuz bir felakete atm�� olur kendini.   Lakin hayatta iken, islama uymu�sa tam, �eytana aldanmay�p, söylemez böyle kelam.   �nsan, ölüm halinde, his ve duygular�ndan, En son kaybedece�i, i�itmesidir o an.   Evliyadan bir ki�i, Ebu Zekeriya ki, Ölüm hastal���na yakaland� vakta ki.   Dostlar�, o halinde topland� ba� ucuna. Kelime-i tevhidi telkin ettiler ona.   Fakat onlar, ilk defa söyleyince tevhid’i, (Hay�r!) deyip, ba��n� yan tarafa çevirdi.   Dostlar� bunu görüp, pek fazla üzüldüler. �ehadeti, bir daha ona telkin ettiler.   O, ikinci defa da yine (Hay�r!) diyerek, Ba��n�, öbür yana çevirdi söylenerek.   Herkes, birbirlerine bakt�lar �a�k�n halde. Üzülüp, mahvoldular hepsi de fevkalade.   Hatta bay�lanlar� oldu üzüntüsünden. Ki, Allah’�n velisi bu hale dü�sün, neden?   Söylediler tevhidi ona üçüncü defa. (Hay�r!) deyip,ba��n� çevirdi yan tarafa.   Dostlar�, çaresizlik içinde bekle�irken, Ebu Zekeriya da kendine geldi birden.   Etraf�ndakilere sual etti hemence: (Bir �ey söylediniz mi bana siz biraz önce?)   Onlar arz eyleyince vaki olan bu �eyi, Buyurdu: Söyleyeyim ben gerçek hadiseyi:   Az önce, hararetten yan�yordu yüre�im. �eytan, so�uk su ile, yan�ma geldi benim.   Dedi: (�sa Allah’�n o�ludur dersen �u an, �çiririm ben dahi sana bu so�uk sudan.)   Ben (Hay�r!) deyince de, geçti öbür tarafa. (Allah yoktur) dememi teklif etti bu defa.   Ben yine (Hay�r!) dedim, �eytan çok k�zd� bundan. Kadehi yere çal�p, uzakla�t� buradan.