Resulullah buyurdu: (Vard�r ki baz� kullar,
Günah� sebebiyle, Cenneti kazan�rlar.)
(Nas�l olur?) denildi, buyurdu ki: (Günaha,
Tövbe isti�far edip, unutmaz onu daha.
Öyle pi�man olur ki, �eytan da hayret eder.
Ve ke�ke bu günaha sokmasayd�m onu der.)
Allah, bir Peygambere buyurdu: (Git müjde ver.
Mümini affederim, tövbe ederse e�er.)
Bir veli buyurdu ki: (Tövbe edip yat�n�z.
Ertesi güne dahi, tövbeyle ba�lay�n�z.)
�srailo�ullar� zaman�nda bir ki�i,
Vard� ki, fas�k olup, günah idi her i�i.
Fakat günün birinde, oldu nadim ve pi�man.
Tövbe etmek istedi bütün günahlar�ndan.
Ve lakin dü�ündü ki: Pek fazlad�r günah�m.
Acaba tövbe etsem, affeder mi Allah’�m?
Bunu ö�renmek için, acele bir âlime,
Gidip dedi: (Cevap ver benim �u sualime.
Doksandokuz ki�iyi öldürmü� bir adam�m.
E�er tövbe edersem, affeder mi Allah’�m?)
(Hay�r etmez) deyince, öldürdü onu dahi.
Yüz oldu böylelikle onun öldürdükleri.
Gitti ba�ka âlime, sordu yine durumu:
(Yüz ki�iyi öldürdüm, tövbem kabul olur mu?)
Dedi: (Olur ve lakin terk et sen bu diyar�.
Filan köye hicret et, iyidir insanlar�.)
Tövbe edip, o köye giderken fakat bu zat,
Ömrü nihayet bulup, o yolda etti vefat.
Azap melekleriyle, rahmet melaikesi,
Ruhunu götürmeye, oraya geldi hepsi.
Ve lakin bir hususta eylediler ihtilaf.
(Bu mevta, bize ait) diyordu iki taraf.
Hak teâlâ buyurdu: (Tart��may� b�rak�n!
Ölçün iki taraf�, nereye daha yak�n?)
�yi köye, bir kar�� yak�n bulunca onu,
Rahmet melaikesi ald� onun ruhunu.
Lakin halis tövbenin vard�r ki i�areti,
Pi�manl�k ate�iyle kavrulur, yanar içi.
Ne kadar çok olursa pi�manl��� ki�inin,
Öyle çok tesir eder affa kavu�mak için.
Günahlar sebebiyle, kalpteki siyah izler,
Pi�manl�k ate�iyle ancak temizlenirler.
Resulullah buyurdu: (Tövbekârlarla otur.
Çünkü o kimselerin kalpleri ince olur.)
Bir gönül, ne kadar çok temiz ve safsa e�er,
O ki�i, günahlardan o kadar nefret eder.
Vaktiyle bir Peygamber, günahkâr bir ki�inin,
�ste�iyle, Allah’a yalvard� aff� için.
Ona vahiy geldi ki: (Yerde ve göktekiler,
O kulun aff� için �efaat etse e�er,
Affetmem o kimsenin günah�n� ben asla.
Zira pi�man olmuyor günah�na ihlasla.)
Günahlar, ayr�lsa da büyük-küçük diyerek,
Günahlar�n hepsi de, asl�nda büyüktür pek.
Zira dü�ünmeli ki, günah ile o insan,
Kime kar�� gelmi�tir, kime etmi�tir isyan?
Madem ki Hal�k'�na isyan etti o kimse,
Günah�n küçü�ü de, büyüktür öyle ise.
|