|
Günahta �srar etmek, iki sebepledir ki,
Dinin haberlerine inanmamakt�r ilki.
�kinci sebep ise, nefsi çok kuvvetlidir.
Günah�n lezzetinden vazgeçememektedir.
Lakin nefis, güçlü bir dü�man�d�r insan�n.
Gayesi, sahibini yakmakt�r çünkü yar�n.
Resulullah buyurdu: Ate�i, cenab-� Hak,
Yarat�nca, Cibril’e emretti ki: (Ona bak!)
Cehenneme bak�nca Cibril-i emin dahi,
Deh�et ve �iddetinden dedi ki: (Ya ilahi!
Bunu, bu hali ile insanlar bilse e�er,
Bu �iddetli azaba, asla girmez kimseler.)
Bu sefer etraf�nda �ehvetler eyledi halk.
Ve Cibril-i emine buyurdu: (Bir daha bak!)
Bakt���nda gördü ki, nefse tatl�, ho� gelen,
Ne varsa, Cehennemin etraf�nda tamamen.
Dedi ki: (Bu kadar çok olunca lezzet ve haz,
Cehenneme girmeyen, bir ki�i bile kalmaz.)
Daha sonra Cenneti yaratt� cenab-� Hak.
Ve Cibril-i emine buyurdu: (Buna da bak!)
Cennet nimetlerini görünce etti ki arz:
(Bu Cennete girmeyen, bir ki�i bile olmaz.)
Onun da etraf�nda bu sefer cenab-� Hak,
Çe�itli s�k�nt�lar, mihnetler eyledi halk.
Sonra da buyurdu ki: (Bir daha eyle nazar!)
Bakt� ki, orada hep her dert ve s�k�nt�lar.
Dedi ki: (Bu kadar çok s�k�nt�, dert ve bela,
Olunca, buna giden bir kimse olmaz asla.)
Günahlara �srarda, ikinci mühim sebep,
Tövbe ve isti�far� sonraya b�rak�r hep.
Der ki: (�u da olsun da, sonra tövbe ederim.)
Böylelikle tövbeyi, tehir eder her daim.
Çünkü o, uzak görür ölüm'ü kendisine.
Halbuki çok yak�nd�r ölüm ona aksine.
Ölüm'ü, göz önüne her an getirmelidir.
Çünkü hiç belli olmaz, belki de �imdi gelir.
Hay�r! diyemiyorsa nefsinin �ehvetine,
Nas�l dayanacakt�r Cehennem ate�ine?
Doktor, yasak edince çok sevdi�i bir �eyi,
S�hhatini dü�ünüp, terk eder o nesneyi.
Lakin buyuruyor ki Kur'anda cenab-� Hak:
(Günah i�leyenleri, yakaca��m muhakkak.)
Allah’�n kelam�na, bir doktor sözü kadar,
Ehemmiyet vermeyip, i�leniyor günahlar.
(Yar�n tövbe ederim) diyene, demeli ki:
(Yar�na ç�kmak için, senedin var m� peki?)
Resulullah buyurdu: (Cehennemdekilerin,
Ço�u, tehir yüzünden feryad eder pek hazin.)
Bunlar �una benzer ki, bir kimseye, faraza,
(�u a�ac� kes!) diye, bir emir veren olsa,
Der ki: (Onu kesmeye, �imdi yoktur kuvvetim.
Dursun da, öbür sene daha kolay keserim.)
Lakin öbür seneye, kök salar daha fazla.
Daha da kavi olup, kesemez onu asla.
(Allah affeder) diye dü�ünürse biri de,
Denir ki: (Hak teâlâ affetmeyebilir de.)
�man, ibadetlerle kuvvet bulmazsa e�er,
Susuz a�aç misali, bir gün kurur ve biter.
|