�mam-� Gazali’den, (Ölüm)ü sordu bir zat.
Cevaben o kimseye �öyle etti nasihat:
Bir mümin bilirse ki muhakkak ölecektir.
Kabir, Mah�er, Mizan�, S�rat� görecektir.
Ebedi kalacak yer, ya Cehennem, ya Cennet.
Ya ebedi bir azap, ya da sonsuz saadet.
Bunu iyi bilir ve inan�rsa bir ki�i,
Ölümü dü�ünmekten, olamaz mühim i�i.
Nitekim Resulullah buyurdu: (Akl� olan,
Ölüm'ü hat�rlay�p, haz�rlan�r durmadan.)
Kim haz�rl�k yaparsa mah�er için bu günde,
Cennet bahçesi olur mezar� öldü�ünde.
Ve her kim de ölüm'ü etmezse hiç tasavvur,
Olur onun kabri de, Cehennemden bir çukur.
Zira buyuruyor ki Peygamber Efendimiz:
(Lezzetlere son veren ölüm'ü yad ediniz.)
Yine ölüm hakk�nda buyurdu: (Ey insanlar!
Ölüm'ü, sizin gibi bilse idi hayvanlar,
Bir lokmac�k ya�l� et, asla yiyemezdiniz.
Zira kederlerinden olurlard� hiç etsiz.)
Biri sual etti ki Allah’�n Resulünden:
(�ehidlik rütbesine olur mu hiç yükselen?)
Cevaben buyurdu ki: (Kim ölüm'ü, bir günde,
Yetmi� kez hat�rlarsa, �ehiddir öldü�ünde.)
Yine buyurdular ki Resulullah bir ara:
(Ölüm, vaiz olarak kâfidir insanlara.)
Ba�ka gün de, methini yapt�lar bir ki�inin.
Buyurdu ki: (Kalbinde ne vard�r ölüm için?)
Dediler ki: (Ölüm'den bahsetmez hiç o kimse.)
Buyurdu: (�yi adam de�ildir öyle ise.)
Bir gün, Resulullaha sordu biri Ensar’dan:
(En ak�ll� kimlerdir acaba insanlardan?)
Buyurdu ki: (Ölüm'ü en çok yad edenlerdir.
Ve haz�rl�k yapmakta acele edenlerdir.)
Bir veli buyurdu ki: (Kalbim s�k�ld���nda,
Ölüm'ü hat�rlay�p, rahatlar�m an�nda.)
Ömer bin Abdülaziz, toplay�p âlimleri,
Ölüm ve ahiretten konu�urdu ekseri.
O kadar a�lard� ki sonra da kederinden,
Cenaze ç�km�� gibi olurdu evlerinden.
Hasan-� Basri dahi otursayd� bir yere,
Ölüm ve ahiretten bahsederdi ilk kere.
Hazret-i Ai�e’ye sual etti bir han�m.
Dedi ki: (Kalbim kat�, acaba ne yapay�m?)
(Ölüm'ü çok hat�rla, yumu�ar) dedi ona.
Dedi�i gibi yap�p, kavu�tu murad�na.
Rebi bin Heysem dahi, bir mezar kazd� evde.
Ço�u vakitlerini geçirirdi o yerde.
Derdi ki: (Az bir zaman unutsam ölüm'ü ben,
Kalbimin karard��� belli olur halimden.)
Ömer bir Abdülaziz buyurdu ki bir zata:
(Ölüm'ü dü�ünürsen, kavu�ursun rahata.)
Resulullah gördü ki bir gurup insanlar�,
Çal�p oynamak ile geçiyor zamanlar�.
Yakla��p buyurdu ki: (Siz, bu toplant�n�zda,
Lezzetleri bozan� hat�rlay�n biraz da.)
(O nedir ki?) deyince, buyurdu ki: (Ölüm'dür.
O, bütün lezzetleri, temelinden götürür.)
|