|
220. (Yâ Alî! Be� nesne [�ey] gönlü [kalbi] parlat�r, münevver eder: Sûre-i ihlâs� çok okumak. Az yimek. �lm meclisine hâz�r olmak. Az pi�mi� ekmek yimek. Gece nemâz� k�lmak.) [Menâk�b-� Çihâr Yâr-i Güzîn s.339]
221. (Nefsini tan�yan Rabbini tan�r.) [Deylemî; Künûz-üd-dekâ�k; Letâif-ül-minen; Ebül Abbâs-� Mürsî; Ke�f-ün-nûr; Salât-� Mes’ûdî; F�kh-� Gîdânî; Tam �lmihâl Seâdet-i Ebediyye s.419] (Ke�f-ün-nûr) birinci sahîfesinde ve (Salât-� Mes’ûdî), bunun hadîs oldu�unu aç�kça yazmakda, ve (Kendi aczini anl�yan, Rabbinin azametini anlar) �eklinde tefsîr etmekdedir.
222. (Zikr ederek, kalblerinin yükünü hafîfletenlerin yolunda olunuz!) [Mektûbât-� Rabbânî c.2 m.46; Tam �lmihâl Seâdet-i Ebediyye s.904] (Tefsîr-i azîzî) sâhibi “rahmetullahi teâlâ aleyh”, Dehr sûresini aç�klarken diyor ki, (Zikr etmek, Allahdan ba�ka �eylerin sevgisini, onlara dü�kün olma�� kalbden ç�karmak içindir. Kalbin mahlûklara ba�l�l���n� yok etmek için en iyi ilâc�n zikr oldu�u tecribelerle anla��lm��d�r. Hadîs-i �erîfde, (Zikr ederek, kalblerinin yükünü hafîfletenlerin yolunda olunuz!) buyuruldu. Bunun için, (Allaha, Allahü teâlân�n sevgisine kavu�mak için, kalbin mahlûklara olan ba�lant�lar�n� kesmek, onu dünyâ zevklerine dü�kün olmakdan kurtarmak lâz�md�r. Kalbi kurtarmak için de, zikrden dahâ fâideli bir ilâc yokdur) demi�lerdir.)
|