|
214. (�übhesiz ki, Allahü teâlâya kullar�n�n en sevgilisi, Allahü teâlây� kullar�na sevdirendir.) [Mektûbât-� Ma’sûmiyye c.1 m.117; K�ymetsiz Yaz�lar]
215. (�lm dörttür: 1) Dînin muhâfazas� için f�kh ilmi, 2) S�hhatin korunmas� için t�b ilmi, 3) Lisan�n muhâfazas� için sarf ve nahv ilmi, 4) Vakitlerin bilinmesi için astronomi ilmi.) [�ngiliz Ca’sûsunun �’tiraflar� s.50]
216. Eshâb-� kirâm aras�nda Kazman ad�nda bir kimse vard�. Eshâb-� kirâm Uhud sava��na gidince, o Medînede kal�p sava�a kat�lmam��d�. Kad�nlar senin bizden fark�n yok deyince utanarak, gidip sava�a kat�ld�. Mü�riklerle �iddetle ve çok gayret göstererek sava��yordu. Onun bu hâlini Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” haber verdiler. O Cehennem ehlindendir, buyurdu. Eshâb-� kirâm hayret etdiler. Kazman kendi kendine kaçmakdan ölmek ye�dir, diyordu. O kadar sava�d� ki, mü�riklerden yedi ki�i öldürdü. Kendisi de bir çok yerinden yaraland�. Eshâb-� kirâmdan ba’z�lar� onu sava� s�ras�nda yaral� hâlde görüp �ehîdlik sana âfiyet olsun ey Kazman dediler. Bunun üzerine Kazman �öyle dedi: Yemîn ederim ki ben din için sava�m�yorum. Kurey�in bize gâlib gelerek hurma ba�çelerimizi harâb etmelerinden korkdu�um için sava��yorum, dedi! Yaralar� ona o kadar ac� veriyordu ki, k�l�c�n� gö�süne dayay�p kendini öldürdü. Eshâbdan ba’z�lar� onun durumunu bilmedikleri için Resûlullaha Kazman mü�riklerden yedi ki�i öldürdü ve �ehîd oldu, dediler. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” (Allahü teâlâ diledi�ini yapar) buyurdu. Sonra Kazman�n gerçek hâlini aç�klay�p, (�ehâdet ederim ki, ben Allahü teâlân�n Resûlüyüm) buyurdu. Bundan sonra Eshâb-� kirâma dönüp (Allahü teâlâ bu dîni fâcir kimselerle de elbette kuvvetlendirir) buyurdu. [�evâhid-ün Nübüvve s.147]
|