C�fer-i S�d�k (kuddise sirruh) |
Huzur P�nar�
|
|
Câfer-i Sâd�k (kuddise sirruh)
|
�mâm-� Câfer-i Sâd�k hazretleri, Ehl-i beytin en büyüklerindendir. Nûrlu kalbine ak�p gelen ilmin ve feyzin çoklu�u, ak�l ve dil ile anlat�lamaz. �nce mârifetleri bildiren sözleri, nükte ve latîfeleri çok me�hûrdur. Say�lamayacak kadar hikmetli sözleri vard�r.
Buyurdular ki: "Be� kimsenin sohbetinden, yâni be� kimse ile berâber bulunmaktan sak�n: Birincisi, yalan söyleyenden sak�n. Çünkü ona dâimâ aldan�rs�n. Sana iyilik yapay�m derken, kötülük yapar. �kincisi, cimriden sak�n. Üçüncüsü, ahmaktan yâni akl� az olandan sak�n. Çünkü en çok i�ine yar�yaca�� zaman, seni b�rak�r. Dördüncüsü, kötü kalbli kimseden sak�n. Çünkü i�i bozulunca, seni harcar. Be�incisi, fâs�ktan yâni günâh i�lemekten utanmayan kimseden sak�n! Çünkü, seni bir lokma ekme�e satar."
�mâm-� Câfer hazretleri bir müddet halvet, yaln�zl�k hâlinde kalm��, evinden insanlar aras�na ç�kmam��t�. Evliyân�n büyüklerinden Süfyân-� Sevrî evine gelip:
"Ey Resûlullah'�n torunu! �nsanlar bereketli nefesinizden, faydal� sohbetinizden mahrum kald�. Niçin uzlete çekildiniz?" deyince, buyurdu ki: "�imdi böyle gerekiyor. (Zaman bozuldu ve dostlar de�i�ti). Sözümüzün hakîkat� meydana ç�kt�." ve �u iki beyti okudu:
Geçen gün gibi geçip gitti, vefâ da,
�nsanlar�n kimi hayâl, kimi ümit pe�inde.
Dostluk, vefâ görünü�te kald� aralar�nda,
Fakat kalbleri akreplerle dolu gerçekte.
|
Evliyalar Ansiklopedisi
|