Beni yava� g�t�r�n

Hazret-i Ai�e’den rad�yallahü anha, Nakledilir: Evimde idim ki tek ve tenha,   �çeri, Resulullah te�rif etti bir yerden. Sayg� için, aya�a kalk�yordum ki hemen,   (Kalkma!) deyip, oturdu gelip yan�ba��ma. Sonra, koyup uyudu ba��n� kuca��ma.   Sakal-� �erifinde sayd�m tam dokuz adet, Beyazlanm�� k�l vard�, mahzun oldum begayet.   Dü�ündüm ki: Dünyadan giderse benden önce, Ümmeti, Peygambersiz kalacakt�r böylece.   A�lay�p, gözlerimden bo�and� ya�lar o gün. Dü�tü bir damlas� da, nur yüzüne Resul'ün.   O zaman Resulullah uyanarak uykudan, Buyurdu: (Ya Ai�e, nedir seni a�latan?)   Arz ettim dü�üncemi, buyurdu: (Ya Ai�e! Hangi hal �iddetlidir ölü olan ki�iye?)   Dedim ki: (Hanesinden götürüldü�ü hali, Çok üzüntülü olup, a�lar bütün iyali.)   Buyurdu: (Ya Ai�e, do�ru, bu çok çetindir. Bundan daha �iddetli acaba hangisidir?)   Dedim: (Kabre konup da, üzeri örtülünce, Ameliyle ba�ba�a kal�r, herkes gidince.)   Buyurdu: (Ya Ai�e, do�rudur söyledi�in. Bundan daha �iddetli ne vard�r meyyit için?)   Sükut edip, edeple arz ettim ki hem dahi: Allah ve Resulullah bilirler daha iyi.   Buyurdu: Ya Ai�e, daha da zoru vard�r. Gasilin y�kamaya ba�lad��� zamand�r.   Parma��ndan, yüzü�ü ç�kar�p, ba�lar i�e. Elbisesi, rütbesi, ç�kar�r ne var ise.   O zaman ç�plak görüp, ruh kendi bedenini, Bir üzüntü, pi�manl�k kaplar hemen kendini.   O kederli haliyle eder ki öyle feryat, �nsan ve cinden gayri i�itir her mahlukat.   Bu ç�plak hali, ona, gelir ki öyle ac�, Ba�ucuna gelir ve der ki: (Ey y�kay�c�!   Yava� tut bedenimi, zira çok çekti zahmet. Dikkat et de, çekmesin daha fazla eziyet.)   Tene�ire gelince, der ki: (Ricam var benim. Suyu s�cak etme ki, incinmesin bedenim.)   Kefene sar�l�rken, nida eder bir daha. Der ki: (Yak�nlar�m� göreyim son bir defa.   Beni bu halde görüp, hiç feryat etmesinler. Onlar da, çünkü yar�n ölürler birer birer.)   Musallaya gelince, seslenir: (Ey iyalim! Bak�n, ibret al�n ki, böyledir i�te halim.   Ayr�l�k günü yoktur bunun gibi dünyada. Elveda! k�yamette görü�ürüz bir daha.)   Namaz� k�l�n�p da, omuzlarda giderken, Der ki: (Yava� götürün, incinirim yoksa ben.)   Kabirde seslenir ki: (Ey dostlar�m, �imdi siz, Beni, bu �ss�z yerde b�rak�p gidersiniz.   Ba�ba�a kal�r�m ki mezarda amelimle, Olmaz hiç ilgilenen bu kabirde benimle.)