Hoş safa geldin Yazdır E-posta
Eğer ölü ağzından, akmış ise tükrüğü,
Alt dudağı sarkmış ve kararmışsa hem yüzü,
 
O kişi, ihtimal ki, şakavetle ölmüştür.
Cehennemde, yerini görmüş de üzülmüştür.
 
Eğer ki ağzı açık, sanırsın ki gülüyor.
Yüzü balmumu rengi, güzel ve gülümsüyor.
 
Büyük bir ihtimalle, saadetli kişidir.
Cennetteki yerini görüp de sevinmiştir.
 
Melekler, böyle ruhu, Cennet ipeklerine,
Sararak, iletirler (a’la-yı illiyyin)e.
 
Bu meleklerin başı, hazret-i Cebrail’dir.
Birinci kat semaya, o ruh ile yükselir.
 
(Kimsin?) diye sorulur, der ki: (Ben Cebrail’im.
Filan oğlu filandır yanımda getirdiğim.)
 
Onlar dahi derler ki: (Hoş geldi, safa geldi.
İman ve itikadı doğru ve pek güzeldi.)
 
İkinci kat semaya çıkınca (Kimdir?) denir.
Cibril, hem kendisini, hem de onu bildirir.
 
Onlar dahi derler ki: (Hoş geldi, safa geldi.
Tadil-i erkan ile namaz eda ederdi.)
 
Üçüncü kat semaya, daha sonra varılır.
Aynı sual ve cevap, orda da tekrarlanır.
 
Onlar dahi derler ki: (Hoş safa geldi bu zat.
Seve seve verirdi malından uşur, zekat.)
 
Dördüncü kat semaya çıkılınca sonra da,
Aynı sual ve cevap tekrarlanır orda da.
 
Derler ki: (Safa geldi, ne iyi müslümandı.
Oruçlarını tutup, haramlardan kaçardı.)
 
Sonra, beşinci kata varınca (Kimdir?) denir.
Yine aynı şekilde Cebrail cevap verir.
 
Derler ki: (Safa geldi, biliriz kendisini.
Allah için yapardı, o Hac farizesini.)
 
Altıncı kat semaya, varıp kapı vurulur.
Yine aynı şekilde, sual cevap olunur.
 
Derler ki: (Safa geldi, ederdi çok istiğfar.
Yetim ve acizlere yapardı çok hayırlar.)
 
Oradan varırlar ki, Sidre-tül münteha’ya,
Sual cevaptan sonra, yükselirler oraya.
 
Denir ki: (Safa geldi, ne hoştur ki bu kişi,
Allah rızası için yapıyordu her işi.)
 
Oradan da yükselir nur ve zulmet, su ve kar,
Ateş deryalarından yukarlara çıkarlar.
 
Bir nida olunur ki, o sırada onlara:
(Bu, kimin ruhudur ki,  getirdiniz buraya?)
 
Cibril aleyhisselam, bunu cevaplandırır.
Ve der ki: (Evliyadan, filan oğlu filandır.)
 
Denir ki: (Yaklaştırın, daha da yakın olsun.)
Sonra nida olunur: (Sen, ne iyi bir kulsun!)
 
Bu makama varanlar, evliya-yı kiramdır.
Arif-i billah olan çok yüksek insanlardır.
 
Yoksa çoğu veliler, ulaşınca Kürsi’ye,
Bir nida işiterek döndürülür geriye.
 
Bazı evliya dahi, daha alt perdelerden,
Red olunup, geriye döndürülür o yerden.

 
< Önceki   Sonraki >