-Dünyâya gönül bağlamamalı. Yolcu yolu ta’mir etmekle uğraşmaz. Meselâ Hacca giden bir kişi orada, şu evi, apartmanı alayım diye düşünmez. Çünki bir müddet sonra dönecek. Dünyâ hayatı da böyledir.
-Çok konuşmak zararlıdır. Fekat, büyüklerden nakil söylemek buna dahil değildir, insanın kendinden konuşması zararlıdır. Bu büyüklerden anlatmak ibâdetdir, sevabdır. Bu büyüklere olan sevgi, Allah sevgisine yol açar, Allahü teâlâyı sevebilmek için önce Allah adamlarının sevgisi şartdır.
-Allaha yaklaşmak, Allahın sevgisine, rızasına kavuşmak demekdir.
-Kalbin temiz olmasına alâmet ibâdet etmekdir. İbadetlerin kabûl olması için de, kalb, temiz olması lâzımdır.
-Allahü teala, günâh işleyip de boynunu büküp tevbe edenleri severmiş. Hiç günâh işlemeyip de, benim gibi var mı diyenleri sevmezmiş.