|
Hayat Düsturlarımız - 339 |
|
|
|
|
(Sitelerimiz her gün güncellenmektedir)
|
|
| Hayat Düsturlarımız - 339 |
|
-İnsan ölürken bir hiç olduğunu anlar ve öldüğü vakit bir hiçtir. Yani dünyalık olarak her ne varsa ölüm esnasında hiç birini hatırlayamaz.
-İnsan ölürken beyni durur. Ruh en son kalbden çıkar. Onun için kalbin ilimle, bilgiyle alakası yoktur. Kalbinde sevgi varsa ruh o sevgi ile bedeni terk eder.
-İnsan yemek yemezse açlıktan ölür. İnsanın kalbi de gıdasını alamazsa bir gün ölür. Kalbin gıdası ilimdir.
-İnsan çok âciz iken neyine güvenip de kibirlenebilir.
-İnsan sevecek kimse bulamazsa, kitaplarından rûhen, gıyaben sevmelidir.
Hüseyin Hilmi Işık (rahmetullahi aleyh)
|
|
|
|
|
|
| |
|
Anasayfam Yap
Sık Kullanılanlara Ekle
Tavsiye Et
İrtibat
Dini Sualleriniz İçin
